نشانه‌های افسردگی کودکان

نشانه‌های عاطفی: ناامیدی، خشم، درماندگی، اضطراب، نوسانات خلقی، احساس گناه و غمگین بودن

نشانه‌های جسمی: به هم خوردن ساعات خواب، بی‌اشتهایی و یا خوردن افراطی، یبوست، افزایش و کاهش وزن

نشانه‌های رفتاری: بدون دلیل گریه کردن، کناره‌گیری از دوستان، سریع خشمگین شدن و کاهش انگیزه

نشانه‌های تخریب‌گرایانه: خود را سرزنش‌کردن، احساس بازنده بودن، امیدوار نبودن به آینده و بلاتکلیفی

در تربیت کودک نیاز به سرمشق خوب به مراتب بیشتر از دستور و انتقاد و درس اخلاق است، والدین اگر از فرزندان خود انتظاراتی دارند و می‌خواهند صفات نیک در آنها جمع باشد باید خودشان هم دارای آن صفات باشند. برای مثال اگر من فرزند اهل مطالعه و کتابخوان میخواهم و در عین حال سالی یکبار کتاب در دستم نمی‌گیرم، این تناقض رفتاری برای فرزندتان کاملا معنادار خواهد بود و اهمیتی کمتری به انتظارات شما خواهد داد.

كودک خود را به این باور برسانید كه کمتر مشكلی وجود دارد كه به کمک هم نتوانید آن را حل كنید. همچنین به او بیاموزید كه خوش‌بین باشد و اگر اتفاق بدی افتاد به او بگویید ایرادی ندارند سعی می‌کنیم به کمک هم درستش کنیم.

اگر کودک، کار نادرستی انجام داد دلیل نادرستی آن کار را برایش توضیح دهید نه اینکه بگویید «دیگه تو رو دوست ندارم» و با این گفته در او ایجاد ناامنی و اضطراب کنید.

سعی کنید این قدر رابطه عاطفی عمیقی با کودک داشته باشید که لحن سرد و رسمی شما برای کودک‌تان از هر تنبیهی بدتر باشد. والدینی که با کودکان‌شان بسیار رابطه صمیمی دارند وقتی می‌خواهند کودک را متوجه رفتار اشتباه‌شان کنند لحن کلام‌شان را سرد و رسمی می‌کنند. مثلا اگر شما همیشه کودک‌تان را با عناوینی مثل پسرم، علی جان، علی آقا و... خطاب کنید وقتی خیلی رسمی می‌گویید علی، کودک متوجه می‌شود که مادر از دست او ناراحت است که از پیشوند یا پسوند استفاده نکرده است.

کودکانی که بیشتر حضور فیزیکی پدران خود را احساس می‌کنند

از آستانه‌ی تحمل استرس، 

توانایی حل مسئله، 

مدیریت احساسات 

و مهارت‌های اجتماعی بالاتری برخوردارند؛

همچنین این کودکان در سنین نوجوانی و بزرگسالی، از شادی و نشاط بیشتری بهره‌مند خواهند شد.

یادمان نرود زبان ارتباط با کودکان بازی است اگر بازی سازنده بلد نباشیم یعنی ندانیم با چه روشی و چگونه با آنها بازی کنیم آنها به جبر روانیشان ما را وارد بازی خواهند کرد که به آن بازی مخرب میگوییم.

لجبازی، غر زدن، بهانه گیری و غیره از جمله بازی‌های مخربند.

والدینی که با پاسخ کوتاه فرزند را مجبور می‌کنند از آنها اطاعت کند، به هیچ عنوان روش درستی برای تربیت کودک خود انتخاب نکرده‌اند.

با گفتن عبارت: «برای اینکه من میگم!» باعث می‌شوید تا کودک هرگز به چرایی مسایل فکر نکند. قدرت تحلیل و پرسش‌گرایی را از او می‌گیرید.

یا گفتن عبارتی همچون: «هر چی من میگم را باید انجام دهی» به این مفهوم است که هیچ احترامی برای فرزند خود قایل نیستید و او نیز در مقابل به شما احترام نخواهد گذاشت. برای تربیت صحیح فرزندان، برای پاسخ به سوالات او زمان بگذارید و با صبر کامل و مرتبط به او پاسخ بدهید.

شما نمی‌توانید همیشه آینده فرزندانتان را بسازید، اما می‌توانید فرزندانتان را برای آینده بسازید! در تربیت فرزندان این نکته را به خاطر داشته باشید آنها باید برای دنیای فردا آماده شوند، نه دنیای امروز! و فردا می‌تواند بسیار متفاوت با امروز ما باشد.

فرزندانی که از پدر و مادر خود برای نحوه ارتباط آنها با یکدیگر گله‌مند هستند و احساس می‌کنند یکی از والدین مورد ظلم واقع شده،  به شدت در ناخودآگاه خود مستعد انتقام گرفتن هستند و این انتقام را به اشتباه از همسر خود می‌گیرند!

یکی از عوامل بی‌نظمی و شلخته بودن کودکان این است که می‌خواهند به برخوردهای والدینشان اعتراض کنند. کودکانی که به دست پدر و مادر تنبیه می‌شوند یا از حمایت عاطفی خوبی برخوردار نیستند بیش از دیگر کودکان دچار بی‌نظمی و بی‌انظباطی می‌شوند. کتک زدن کودک، فریاد کشیدن، تنبیه کودک و... می‌تواند كودک را به بی‌نظمی و شلختگی دچار کند.

مقایسه کودکان با یکدیگر یکی از شیوه‌های آزار کودکان و خشونت علیه آنها است، از مقایسه کودکان با یکدیگر در هر مورد و هر زمینه‌ای دوری نمائید.

كودک از طريق مشاهده ياد می‌گيرد. اگر خودتان لجبازی می‌كنيد، فرزندتان هم از شما می‌آموزد و اگر برای عصبانی كردن همسرتان و تلافی كردن رفتار نامناسب او صدای تلويزيون را بلند می‌كنيد، فرزندتان هم اين روش رفتاری را ياد می‌گيرد.

پس قبل از هر كاری، سعی كنيد الگوی كاملی برای فرزندتان باشيد؛ البته گاهی هم آموزش نادرست فرزندی لجباز بار می‌آورد. 

اگر هنگامي كه رفتار نادرستی را در جمع مرتكب می‌شود به او لبخند بزنيد و با شوخی بگوييد «به فلانی رفته» تا سعی كنيد رفتار نامناسبش را پوشش دهيد، اين پيام را به او می دهيد كه رفتارش جالب بوده و به طور ناخودآگاه رفتارش را تقويت می‌كنيد. 

گذشته از اين، هيچ وقت در مقابل کودک به خاله و دايی در مورد اينكه چگونه ظرف شكلات‌ها را پخش كرده يا ظرف‌های خانه را شكسته است چيزی نگوييد و اشتباهاتش را به عنوان شيرين‌كاری به ديگران معرفی نكنيد.

[ Photo, چرا کودکان فحاشی می‌کنند؟

الگو برداری از اطرافيان

عدم كنترل خشم توسط كودک

افسردگی

بيماريهای جسمی

مشكلات رفتاری مانند لجبازی

کودكان تحت تاثیر پدرانی هستند كه از نظر عاطفی حضور دارند، برای فرزندان خود ارزش قائل می‌شوند و در ناراحتی‌ها و نگرانی‌ها می‌توانند فرزندانشان را آرام کنند اما در عوض پدرانی كه خشونت می‌وزند، عیب‌جو هستند، فرزند خود را تحقیر می‌كنند یا از نظر عاطفی سرد هستند می‌‌توانند بشدت به فرزند خود آسیب برسانند.

شواهد علمی حاكی از آن است كه پدرهای علاقه‌مند به ویژه آنهایی كه از نظر عاطفی در دسترس هستند، در خوشبختی فرزندانشان نقش منحصر به فردی را ایفا می‌كنند.